به گزارش مشرق، والنسیا به عنوان سومین شهر بزرگ کشور اسپانیا یکی از خواستگاه‌های گردشگران قاره سبز است و سفر یکی از روزنامه نگاران در هفته گذشته به این شهر باعث کشف ردپاهایی از شهردار تهران در این شهر شد. والنسیا یک بندر است که از ساحل زیبایی برخوردار است اما جدای از این امکان خوب، مدیریت شهری آن باعث شده تا سبک زندگی مردم بسیار مناسب‌تر از برخی شهرهای اروپایی و حتی با کیفیت‌تر از بارسلونا شود که شهری بزرگ‌تر و توریستی تر است.

عجیب اینکه مواردی را که می‌خواهم به عنوان تجربه از سفر به والنسیا بگویم، شباهت‌های بسیاری به امکانات ایجاد شده در 1٠ سال گذشته در تهران دارد. هرچند جمعیت و مشکلات این شهر اروپایی را به هیچ وجه نمی‌شود با پایتخت ایران مقایسه کرد و جمعیت بیش از حد تهران، شاید مانع دیده شدن این امکانات و تغییری که توانسته در سبک زندگی مردم تهران رخ داده، باشد اما با مقایسه کوچکی از روند توسعه والنسیا و تهران به سادگی می‌توان فهمید که پایه‌های گذاشته شده در شهرمان تهران، آینده خوبی را برای این کلان شهر رقم خواهد زد و این بدون شک ردپایی مشکوک از شهردار تهران در والنسیای اسپانیاست.
 
مسیر سبز زندگی

اگر ساکن تهران هستید حتماً پارک‌های جدید شهرمان را می‌شناسید که کاربری متفاوتی را دارند. پارک‌هایی طولی که علاوه بر کاربرد تنفسی برای شهر، مسیری زیبا و خوش آب و هوا برای شهروندانی است که برای نرمش و ورزش به این مکان‌ها جذب می‌شوند. پارک نهج البلاغه، دلاوران، پل طبیعت و چند پارک دیگر که کارکردهای جدیدی برای شهروندان ایجاد کرده‌اند.  والنسیا در گذشته، رودخانه‌ای داشته به نام توریا که شهردار این شهر، مسیر این رودخانه را تغییر داده و به پارکی بزرگ تبدیلش کرده است که هم زیبایی مناسبی به این شهر داده و هم فضایی برای سبک بهتر زندگی شهروندان شده است.  قدم زدن در این پارک واقعاً یادآور پارک‌های جدید تهران است که می‌تواند سبک زندگی مردم تهران را آرام آرام تغییر دهد؛ اگر بگذارند درخت‌هایش قد بکشد و فرصتی داشته باشد تا به اندازه پارک توریا سایه بیشتری بر رهگذران بیاندازد.
 
من را حفظ کن تا حفظ شوی

چندی پیش به خانه دبیرالملک در کوچه پس کوچه‌های تهران رفتم. خانه فراغتی در این خانه عهد قجر با حمایت شهرداری تهران برپا شده که جدای از کارکرد عجیب و جالب توجهش، فضایی دلنشین و آرام را در این هیاهوی شهر به آدم هدیه می‌دهد و این هدیه که واقعاً هم هدیه بزرگی در این شهر است، فقط با حفظ بناهای قدیمی و تاریخی  و فراتر از آن، کاربردی کردن آنها امکان پذیر است.  بعد از آن، متوجه شدم شهرداری تهران، با هزینه زیادی خانه‌ها و مکان‌های این‌چنینی زیادی را دارد، زنده و حفظ می‌کند تا ما زنده بمانیم.  این، باز هم نشانی از ردپای آقای شهردار تهران در والنسیا بود. بافت قدیمی شهر والنسیا آنقدر خوب حفظ شده که هم تاریخی بودن شهر را به رخ می‌کشد و هم گردشگران زیادی را به خود جلب می‌کند.
 
و چند ردپای دیگر

باید اعتراف کرد که والنسیا نه بی آر تی دارد و نه خطوط متعدد مترو. اتوبوس‌ها کیفیت مناسبی دارند اما به شکل سنتی خیابان‌های شهر را به هم وصل می‌کنند و مترو نیز چندان جلب توجه نمی‌کند. اشکالی هم ندارد چون جمعیت اندکی دارد و اگر فکر می‌کنید باز هم ردپایی هست، در اشتباهید چون برای هر بار سوار شدن به اتوبوس باید بیش از شش هزار تومان پرداخت کنید و خیلی هم زمان بر است.

یکی از جاذبه‌های مهم این شهر هم مرکز علم و هنر است که معماری بسیار زیبا و غیر قابل توصیفی دارد اما در این مرکز بسیار بزرگ تنها موزه علم و هنر و پارک دلفین‌ها و آکواریوم است که در مقایسه با جایی مانند برج میلاد تهران، نتوانسته کارکرد مناسبی برای خودش برنامه ریزی کند. در برج میلاد تهران انصافاً به اندازه 1٠برابر کارکرد فرهنگی و گردشگری ایجاد شده است که توانسته پای گردشگران زیادی را به این مرکز باز کند. در مجموع، والنسیا بسیار زیباست و جایی برای یک سفر لذت بخش و مفرح است اما وقتی به تهران برمی‌گردید، ردپاهای زیادی از تهران خودمان درخاطره های شما نقشی تازه می زند؛ اگر بگذارند.

منبع: صبح نو